در سال 1936 آقای E.F Wonderlic به دلیل علاقه شخصی بسیار به حوزه داده و در تلاش برای حل مشکلات و دشواری های موجود در زمینه جذب و استخدام و سنجش نیروهای انسانی اقدام به ساخت آزمونی کرد که امروزه جز معتبرترین آزمون‌های شناختی دنیا است.

آقای Wonderlic مسئول نیروهای انسانی موسسه Household Finance بود و ماموریت داشت دو معضل بزرگ موسسه را حل کند.

معضل و مشکل اول، تفاوت‌های شخصیتی، ویژگی‌ها و توانمندی‌های مختلف مدیران موسسه بود که به دلیل گستردگی حیطه کاری موسسه در سراسر کشور امریکا بسیار طبیعی بود.

معضل دوم که چالش بزرگ‌تری محسوب میشد پاسخ به این سوال بود که چگونه توانمندی فردی را تشخیص دهیم بدون اینکه بدانیم واقعا با چه کسی درحال گفت و گو و مذاکره هستیم؟ ( بدون گرفتن آزمون، شناخت توانمندی‌های فردی یک نفر نیازمند همکاری و درارتباط بودن با وی برای مدتی مشخص است.)

Wonderlic درمیان تحقیقاتش متوجه تکنیک‌های ارزیابی متفاوتی که توسط استخدام کننده‌ها به کار میرفت شد و در این میان یک تکنیک مشترک بود: “حس درونی” آنها.

او معتقد بود که هوش عمومی داوطلبین نسبت به حس استخدام‌کننده فاکتور بهتری برای تعیین توانایی های فردی آنهاست.  با علم به اینکه تست‌های مهارتی و مصاحبه‌ها به اندازه لازم برای سنجش توانمندی‌های یک فرد مناسب و کافی نبودند و آزمون‌هایی که هوش عمومی فرد را اندازه میگرفتند به طور میانگین 3ساعت زمان نیاز داشتند، Wonderlic به دنبال اختراع راه جدیدی جهت اندازه‌گیری هوش شناختی و عمومی یک نفر رفت!

او علاوه بر اثبات فرضیه خود، توانست اولین تست هوش کوتاه را اختراع کند؛ تستی که مسیر آزمون‌های هوش را تغییر داد، تستی متشکل از 50 سوال که برای پاسخ به آنها تنها 12 دقیقه وقت تنظیم شده بود.

تست منتشر شده در آن زمان از نظر قابلیت اطمینان،  صحت و درستی و کیفیت سنجش قابلیت رقابت با تمام تست های موجود را داشت و این به دلیل سیستم تحلیل داده ای بود که wonderlic هنگام تحلیل و توسعه تست برای آن درنظر گرفته بود.(در نظر بگیرید که در دهه 30، هنوز صحبتی از big data درکار نبود!)